با خطی از حریر محبت. بر روی یک برگ از گل یاس. نه تو می مانی و نه اندوه. و نه هیچ یک از مردم این آبادی. به حباب نگران لب یک رود قسم. و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت. آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند. روزی که من چشمامو باز کردم و به این دنیا سلام دادم . دو روز دیگه دقیقا ۴ سال تموم میشه که با. بودم که چند ماه بعد بخرم.

Monday, September 19, 2011. Kash to ro nadide modam engar to ye doroghi to koja tamum mishi ke man shoro sham . ba ghororet mano daste kam gerefti! Friday, January 7, 2011. Somebody cries in the middle of the night. The neighbors hear, but they turn out the lights. A fragile soul caught in the hands of fate. Thursday, January 6, 2011. There is time for any one to stop ,to stop doing so manythings.

ناشنواباش وقتي همه ازمحال بودن ارزوهايت سخن ميگويند. دعاكنين برام بخدا دلم واسه عشقم لك زده. به سلامتی اون دوست مجازی که حتی یکبار ندیدمش. اما تو همین دنیای مجازی معرفت و وفاداریش رو ثابت کرده. به سلامتي دوستاي عزيزم كه نبودم ولي بهم سرزدن. بهانه های زندگی را وارسی کردم برای دوس داشتن تو. تو را بی بهانه باید دوس داشت. برای کسی که هیچ کسم نبود.

Powered by Kian Pardaz Hooshmand.